پروفیل ها یکی از پرکاربردترین و رایج ترین محصولات ساختمانی هستند که می توان از آنها برای کارکردهای متنوعی استفاده نمود.
انواع پروفیل در سطح مقاطع مختلف و با جنس های مختلفی تولید و عرضه می شود. پروفیل های ساختمانی، پروفیل های کامپوزیتی و پروفیل گالوانیزه سه دستی اصلی این پروفیل ها هستند که هر یک ویژگی های خاصی داشته و کاربرد خاص خود را نیز دارا هستند.
در این مقاله سعی داریم تا به تفسیر درباره پروفیل گالوانیزه صحبت کرده و ویژگی های و کاربردهای آن را با شما در میان بگذاریم.
دقت کنید که این دسته از پروفیل ها به دلیل مزیت هایی که دارند، می توانند در تسهیل کار ما ایفای نقش داشته باشند. از این رو شناخت آنها امری کاملا ضروری است.
قبل از اینکه به بررسی کاربردهای پروفیل گالوانیزه بپردازیم باید تعریفی از آن ارائه نماییم.
با تعریف پروفیل که آشنا هستید. به صورت کلی مصالحی که در تمام طول خود دارای سطح مقطع یکسان هستند، پروفیل نامیده می شوند.
استفاده از ورق های گالوانیزه برای تولید پروفیل باعث به وجود آمدن نوعی از پروفیل ها به عنوان پروفیل گالوانیزه می شد.
پروفیل گالوانیزه در بخش های مختلفی از ساختمان سازی مورد استفاده قرار می گیرد.
هم از نظر جنس و هم از نظر سطح مقطع و ضخامت با سایر پروفیل ها متفاوت است و ویژگی های خاص خود را دارد.
پروفیل گالوانیزه طول عمر خیلی زیادی در صنعت ساختمان سازی نداشته و قبل از به وجود آمدن آن وظایفی که امروز به عهده پروفیل گالوانیزه به عهده پروفیل های آهنی و فولادی بود.
البته در حال حاضر رقیب دیگری برای این دست از پروفیل ها به عنوان پروفیل آلومینیومی وجود دارد.
اما پروفیل گالوانیزه نسبت به رقبای گذشته خود وزن بسیار کمتری داشته و با کیفیتی بسیار بالاتر خیال کاربر را از کیفیت نهایی عضو تولید شده مانند درب و پنجره راحت می سازد.
از طرف دیگر قیمت تمام شده پروفیل گالوانیزه نسبت به جنس های آهنی و فولادی نیز کمتر خواهد بود.
همین امر باعث شده تا خیلی از کاربران به جای استفاده از محصولات قدیمی روی به استفاده از پروفیل گالوانیزه آورده و این محصول رواج بسیار زیادی در بخش های مختلف ساختمان سازی پیدا کرده است.
از پروفیل گالوانیزه می توان در بخش های مختلف ساختمان استفاده نمود.
در این بخش در عین معرفی کاربردهای این محصول سعی داریم تا همزمان ویژگی های و مزیت های استفاده از آن را نیز برای شما بیان کنیم :
پروفیل گالوانیزه در کارگاه با ضخامت های مختلفی تولید می شود. کمترین ضخامت آن 1 میلیمتر است اما با حساس تر شدن کاربردی که از آن انتظار می رود، ضخامت آن نیز افزایش می باید. به صورت کلی ضخامت پروفیل گالوانیزه بین 1 تا 2 میلی متر در نظر گرفته می شود.
پروفیل که به زبان لاتین profile نیز خوانده میشود، از پرمصرفترین و محبوبترین محصولات فلزی بوده و به مجموعه قطعاتی گفته میشود که دارای مقطعی ثابت میباشد.
از پروفیلها بسته به نوع و جنس و میزان استحکام و مقاومت آن در صنعت ساختمانسازی، ساخت درب و پنجره و... استفاده مینمایند.
از قبیل پروفیلهای موجود در بازار فولاد ایران، قوطی مبلی، قوطی صنعتی، قوطی ساختمانی و... میباشد.
لازم به ذکر است از پروفیل با ضخامت بیش از 3 میلیمتر، در صنایع مورد استفاده قرار میگیرد.
در طول تاریخ، ثابت شده است که مقاطع توخالی مورد استفاده در صنایع متفاوت بوده که به طور مثال میتوان از ساخت پلی در کشور اسکاتلند (سال 1890) که با طول 521 متر نام برد که با پرچ نمودن ورقهای رولی احداث گردید.
پس از چندین سال، کارخانهای توسط برادران مانسمن به جهت ساخت مقاطع توخالی تاسیس گردید که با اریب سوراخکردن رولها، ساخت مقاطع را آسانتر ساخت.
پس از مدتی، با پیشرفت صنعت جوش، جوشکاری این ورقها به راحتی انجام گرفت و سپس با ساخت دستگاه برش مولر، این مقاطع به راحتی برش خورد.
پروفیلها به دو نوع صنعتی و ساختمانی تقسیمبندی شده که هر کدام شامل بخشهای مختلفی میباشد که به طور خلاصه به توضیح هر یک از آنها میپردازیم :
پروفیلها از جهت شکل و ابعاد به دو دسته باز و بسته تقسیمبندی میشوند :
از پروفیلهای مربعی و مستطیلی برای در نردهها، در و پنجره، صنعت خودرو، نرده پیادهرو و خیابان، کناره پله و نردهکشی پیرامون کارخانجات استفاده میگردد.
همچنین از پروفیلهای ستونی در صنعت ساختوساز، اسکلت فلزی، ساخت ستون، پایه میز و صندلی و... استفاده میگردد.
از پروفیل Z نیز برای پوشش سقف سوله و از پروفیل ناودانی برای ساخت کرکره مغازهها استفاده میگردد.